روابط همسالان و نظارت والدینی به عنوان پیش بینی کننده رفتارهای پرخطر در بین دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه، شهر بیرجند

رفتارهای پرخطر به رفتارهایی اطلاق می شود که احتمال نتایج منفی و مخرب جسمی، روان شناختی و اجتماعی را برای فرد افزایش می دهد؛ چون نوجوانی یک دوره بحرانی از زندگی است، عوامل اجتماعی اقتصادی و خانوادگی نقش مهمی در سوگیری رفتاری این افراد دارند. شناخت الگوهای رفتاری غلط و پرهیز از بروز این رفتارها در نوجوانان منجر به فراهم شدن زندگی سالم و کسب سلامتی و توانمندی این گروه خواهد شد؛ بنابراین در این پژوهش به بررسی نظارت والدینی و روابط با همسالان به عنوان پیش‎بین رفتارهای پرخطر پرداخته شده است. این پژوهش بر روی 258 نفر از دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر بیرجند است که به صورت تصادفی ساده و از روش همبستگی و نیز از پرسشنامه های رفتارهای پرخطر (IARS) محمدی زاده، نظارت والدین سینگر و روابط با همسالان (IPR) هادسون، جهت تجزیه وتحلیل نتایج نیز از نرم افزار spss استفاده شده است. طبق نتایج به دست آمده از رگرسیون می توان گفت که نظارت والدینی پیش بینی کننده گرایش به جنس مخالف، سیگار و روابط یا رفتار جنسی و روابط با همسالان پیش بینی کننده گرایش به مواد مخدر و روان گردان، گرایش به جنس مخالف و سیگار است و همچنین طبق ضریب همبستگی پیرسون انجام شده همپوشانی بین متغیرهای رفتارهای پرخطر دیده شده است. در اینجا نیز باید توجه داشت که نتایج به دست‎آمده فقط برای دختران شهر بیرجند صادق است. در گروه جنسی پسران و یا در مناطقی بافرهنگ متفاوت ممکن است نتایج ضد و نقض با نتایج پژوهش حاضر یافت شود.