واکسیناسیون اجباری؛ ساز و کار حمایت از حق بر سلامت

 با شروع همه‌گیری بیماری کرونا و دستیابی به واکسن آن، نگرانی در خصوص عدم استقبال و تمایل مردم و نسبت به دریافت واکسن اجباری شکل گرفته است. در میان مباحث حقوقی متعدد در زمینه همه‌گیری کووید-19، واکسیناسیون اجباری واکسن این بیماری، با توجه به تکلیف قانونی دولت‌ها نسبت به سلامت جامعه و از سوی دیگر اصل«رضایت فرد» در مداخلات پزشکی، از مباحث چالش‌برانگیز در این حوزه است.

 این پژوهش از نوع نظری با روش توصیفی تحلیلی است و گردآوری اطلاعات آن با شیوه کتابخانه‌ای اسنادی صورت پذیرفته است.

ملاحظات اخلاقی: 

در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

یافته‌ها: 

در شرایط اضطراری و شیوع بیماری‌های همه‌گیر نظیر کرونا، مداخلات درمانی دولت‌ها امری است حیاتی و به جهت صیانت از بهداشت عمومی. مبحث سلامتی جمعی مستثنی از غیر قانونی‌بودن محدودیت آزادی‌های فردی است و دولت‌ها می‌توانند با وضع قوانین و الزامات ناشی از آن، ضمن محدودکردن آزادی‌های افراد، آن‌ها را وادار به رعایت الزامات بهداشتی و تزریق واکسن به منظور قطع زنجیره انتقال کووید-19 و حفظ سلامت سایرین و رعایت حقوق بشر نماید.

نتیجه‌گیری:

 وظایف دولت‌ها در حق بر سلامت جامعه مستثنی از غیر قانونی‌بودن محدودیت آزادی‌های فردی است و دولت‌ها می‌توانند با وضع قوانین و مقررات، ضمن محدودکردن آزادی‌های افراد، آن‌ها را وادار به رعایت الزامات بهداشتی و تزریق واکسن به منظور شکستن زنجیره انتقال ویروس کووید-19 و حفظ سلامت سایرین و رعایت حقوق بشر نماید.