بررسی اثر تیمول در سندرم تخمدان پلی کیستیک القاء شده در موش صحرایی

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، یکی از شایع ترین اختلالات اندوکرینوپاتی در زنان می باشد و از مهم ترین عواملی محسوب می شود که منجر به ناباروری می شود. تیمول دارای اثرات ضد میکروبی و ضد قارچی فراوان می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر تیمول در درمان رت های مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک می باشد. این مطالعه تجربی بر روی رت های ماده از نژاد ویستار صورت گرفت و حیوانات به 3 گروه: کنترل، شاهد (شم)، تجربی تقسیم شده بودند. جهت القای PCOS، استرادیول- والرات به میزان 40 میلی گرم در 4 میلی لیتر بصورت داخل عضلانی در 2 گروه شاهد و تجربی به مدت 25 روز تزریق شد. سپس به مدت 4 هفته، گروه شاهد و گروه تجربی به ترتیب روغن هسته ی انگور، تیمول به میزان 12 میلی گرم/کیلوگرم را به میزان 1 سی سی از طریق گاواژ دریافت کردند. در نهایت حیوانات را توسط اتر بیهوش کرده، تخمدان ها جهت بررسی های هیستولوژیکی خارج گردیدند و سرم خون نیز برای بررسی پارامترهای خونی جدا گردید. یافته های این مطالعه بیانگر آن است که در گروه دریافت کننده ی تیمول، افزایش در تعداد فولیکول های اولیه (01/0 <p)، در حال رشد و جسم زرد (05/0 <p) ،گراف (001/0 <p) و کاهش کیست ها (001/0 <p) نسبت با گروه شاهد مشاهده شد. در بررسی پارامترهای خونی مشخص شد که در گروه دریافت کننده ی تیمول، کاهش هورمون LH (01/0 <p) و افزایش هورمون  FSH (01/0<p)  نسبت با گروه شاهد مشاهده شد. نتایج تحقیق نشان داد که احتمالا ترکیب تیمول می تواند در درمان بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک موثر باشد که هرچند این مورد نیازمند مطالعات بیشتری می باشد.