شناسایی تاثیرات رهبری تحول گرا بر توسعه قابلیت های پویای سازمان

امروزه پیچیدگی و پویایی بخش غیرقابل انکار محیط سازمان هاست. تیوری قابلیت های پویا که به منظور پاسخ گویی هر چه بهتر به این تغییرات محیطی ارایه شده است، جایگاه مهمی در ادبیات مدیریت استراتژیک پیدا کرده است. اگر چه نقش رهبری در سازمان ها بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرد، پژوهش های کمی به تاثیر نقش رهبران و سبک رهبری ایشان در پیشبرد استراتژی های سازمان و توسعه قابلیت های پویا پرداخته اند. رهبری تحول گرا به عنوان یکی از سبک های رهبری شناخته می شود که تاثیر مهمی در انگیزش کارکنان و ارتقاء سطح عملکرد و رضایت شغلی آنان ایفا می نماید. لذا تحقیق حاضر به شناسایی تاثیر سبک رهبری تحول گرا در توسعه قابلیت های پویای سازمان می پردازد. اقدامات رهبری تحول گرا این امکان را به سازمان می دهد تا به هنگام رقابت در یک محیط متلاطم و غیر قابل پیش بینی عملکرد خود را ارتقاء دهند. این پژوهش که از نوع توصیفی-پیمایشی می باشد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه چند عاملی رهبری برنارد باس و بروس آوولیو بهره گرفته شده است. برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان برای جوامع محدود استفاده شده است و تعداد 123 پرسشنامه از کارکنان سازمان جمع آوری گردید. تحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Lisrel انجام پذیرفت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که رهبری تحول گرا (شامل ابعاد انگیزش عقلایی، احساسی، ترجیحات فردی و تاثیرات مطلوب ویژگی ها و رفتار) بر توسعه قابلیت های پویای سازمان تاثیر مثبت و معناداری دارد. بر این اساس مدیران سازمان ها لازم است برای توسعه قابلیت های پویای سازمان بیش از پیش سبک رهبری تحول گرا را مورد توجه قرار دهند و با بکارگیری روش های مناسب نسبت به تقویت آن در سازمان فعال وکوشا بوده ودر راستای این حوزه گام های موثر تری را بردارند واقدامات مرتبط را انجام نمایند.