اولویت بندی عوامل سنجش حباب قیمتی سهام با رویکرد رفتاری

مدل های حباب رفتاری به طور کلی فرض می کنند که سرمایه گذاران حقیقی به عنوان افرادی غیر مطلع و غیر عقلایی، دنباله رو روند بوده و موجب تشکیل حباب می گردند و این در حالی است که سرمایه گذاران حقوقی به عنوان مطلعین، با اتخاذ استراتژی معکوس رفتاری خلاف روند در پیش می گیرند. لذا هدف اصلی تحقیق حاضر اولویت بندی عوامل سنجش حباب قیمتی سهام با رویکرد رفتاری بود. روش تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی بوده و جامعه آماری را 10 نفر از خبرگان بازار سرمایه تشکیل می دهند. برای اولویت بندی عوامل رفتاری شناسایی شده از ANP استفاده شد. برای تعیین نقشه روابط شبکه باید ارزش آستانه محاسبه شود. در این مطالعه ارزش آستانه برابر 0.059 بدست آمده است. برای نرمال سازی ترجیحات هر معیار، باید مجموع مقادیر آن معیار بر مجموع تمامی ترجیحات تقسیم شود. چون مقادیر فازی هستند بنابراین جمع فازی هر سطر در معکوس مجموع ضرب می شود. معکوس مجموع باید محاسبه شود. هریک از مقادیر بدست آمده وزن فازی و نرمال شده مربوط به معیارهای اصلی هستند. در گام نهایی فازی زدایی مقادیر بدست و محاسبات عدد کریسپ صورت گرفته است. نرخ ناسازگاری مقایسه های انجام شده 026/0 بدست آمده است که کوچکتر از 1/0 می باشد و بنابراین می توان به مقایسه های انجام شده اعتماد کرد. محاسبات انجام شده برای تعیین اولویت معیارهای اصلی نشان داد عدم تجانس سرمایه گذاران با وزن نرمال 128/0 از بیشترین اولویت برخوردار است. رفتار سفته بازی با وزن نرمال 107/0 در اولویت دوم قرار دارد. رفتار توده وار با وزن نرمال 1067/0 در اولویت سوم قرار دارد و حسابداری ذهنی با وزن نرمال 092/0 در اولویت آخر قرار دارد.