نقش سن مخاطب در درک مفهوم حس مکان تبلوریافته در بناهای منطقه گرای استان خوزستان

حس مکان یکی از پدیده های مهم در ایجاد رابطه افراد با محیط است و به طورمعمول در ارتباط بااتصال گروهی از افراد قرار دارد که یک مکان را تجربه می کنند، یا احساساتی که افراد به یک مکان خاص دارند، نسبت داده می شود. سن افراد می تواند باعث ایجاد علایق متفاوتی نسبت به شاخص های محیطی گردد. در صورت وجود حس مکان در محیط، پتانسیل های بالقوه جهت تعامل افراد با گروه های سنی مختلف به وجود می آید. بناهای منطقه گرا با تاکید به زمینه و بهره گیری از ظرفیت های موجود در هر اقلیم شرایطی مختلف برای ارتباط بین فرد با محیط به وجود آورده است. این پژوهش با هدف بررسی مولفه های حس مکان توسط گروه های مختلف سنی در بناهای منطقه گرا صورت گرفته است. روش تحقیق ترکیبی از نوع تودرتو کیفی در کمی است. در مرحله کیفی برای استخراج مولفه های حس مکان در بناهای منطقه گرا مصاحبه های نیمه ساختاریافته صورت می پذیرد و در مرحله کمی پرسشنامه با طیف لیکرت طراحی و در اختیار کاربران فضایی متخصص قرار می گیرد نتایج در نرم افزار ORIGINPRO نسخه 2016 مورد تحلیل PN قرار می گیرد. نتایج نشان می دهد که در گروه سنی مخاطبین متخصص 20-40 سال، بیشترین سهم عاملی مربوط به فعالیت های عملکردی، جذابیت و زیبایی، تعاملات اجتماعی و امنیت است با مقدار (000/1) است و کمترین سهم عاملی مربوط به شیب و ناهمواری ها (246/0)، پله (246/0) و باغچه (245/0) است. در گروه سنی مخاطبین متخصص 40-60 سال، بیشترین سهم عاملی مربوط به امنیت، تنوع رفتاری، چشم انداز طبیعی، خاطره انگیزی، معنا دهی با مقدار (000/1) است؛ و کمترین سهم عاملی مربوط به شیب و ناهمواری (254/0)، خط آسمان (311/0) و رنگ (315/0) است. در گروه سنی مخاطبین متخصص 60-80 سال، بیشترین سهم عاملی مربوط به فضای سبز، خاطره انگیزی، چشم انداز طبیعی، تعاملات اجتماعی، تنوع رفتاری و امنیت با مقدار (000/1) است و کمترین سهم عاملی مربوط به شاخص های وزن (275/0)، پایایی عملکردها (266/0)، شیب ناهمواری (244/0) است.