بررسی کنوانسیون ژنو درباره حمایت از زنان در زمان جنگ از منظر فقه امامیه

حمایت از حقوق زنان در تمامی ابعاد اجتماعی یکی از موضوعاتی است که محل توجه و مناقشه جوامع بشری و تمامی ادیان الاهی از آغاز تاکنون بوده است. یکی از این حمایت ها، حمایت کلی از جایگاه و حقوق زنان در زمان جنگ است که کنوانسیون ژنو (یکی از مهم ترین تعهدنامه های حقوق بشردوستانه) و فقه امامیه به آن توجه کرده است. در ماده 76 پروتکل اول الحاقی کنوانسیون ژنو موضوع حمایت از زنان مطرح شده و در فقه امامیه با توجه به ادله خاص، همچون روایت پیامبر (ص) حاوی امر مستقیم ایشان که «زنان را نکشید» و آیه 190 سوره بقره درباره تعدی نکردن و احکام مرتبط با جهاد، اثبات پذیر است. در این مقاله می کوشیم با نگاهی فقهی حمایت کلی از زنان در جنگ را بررسی کرده، اندیشه مترقی شیعی را قبل از تدوین هر گونه قوانین حمایتی بین المللی در قرون اخیر اثبات کنیم. بنابراین، هدف ما در این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی پاسخ به این پرسش است که دیدگاه فقه امامیه راجع به مواد کنوانسیون ژنو درباره حمایت از زنان در زمان جنگ چیست تا مطابقت کامل کنوانسیون با موازین شرعی در این موضوع مشخص شود.