توسعه کاربردهای الگوریتمیک در معماری مرور و تحلیلی بر سیستم‏ های L

بیان مسئله: 

سیستم‏های L یکی از الگوریتم‏های محاسبه فرایند خودسازمانده «رشد حساس به محیط» گیاهان و یکی از پنج روش اصلی مولد هستند که با توجه به ساختار و زمینه اصلی کاربرد، پتانسیل‏های زیادی در معماری نوید می‏دهند، اما در عین حال، نمونه‏ های به ‏کارگیری آنها در معماری اندک بوده و هنوز به‏ میزان کافی توسعه نیافته ‏اند. لذا توسعه آنها مستلزم مطالعه‏ای مروری جامعی است که ضمن بررسی در زمینه اصلی و شناسایی پتانسیل‏ های محتمل،‏ مروری بر پیشینه کاربردهای آن در معماری و همچنین در سایر زمینه ‏ها از جمله شهرسازی، مهندسی سازه، هوافضا و غیره کرده و ضمن تقسیم ‏بندی و مقایسه این کاربردها، با این دیدگاه پیشنهاداتی جهت توسعه ارایه کند.

هدف پژوهش:

 هدف از این پژوهش بررسی جامع سیستم های L و شناسایی کاربردها و پتانسیل های آن در معماری است.

روش پژوهش:

 این مقاله مروری، به‏روش توصیفی-تحلیلی بوده و گردآوری داده ‏ها در آن به‏ صورت اسنادی است. اسناد استفاده شده در این مقاله شامل انواع مقالات، کتاب‏ها، پایان‏نامه‏ ها و مسابقات معماری معتبری است که تمام یا بخشی از آنها به پژوهش درمورد کاربردهای معماری و سایر کاربردهای مرتبط سیستم‏های L می پردازد که از حدود سال 2000 م. به‏ بعد انتشار یافته ‏اند.

نتیجه‫ گیری:

 با بررسی الگوریتم در زمینه گیاه شناسی، مشاهده می‏شود پنج کانسپت اصلی سیستم‏های L عبارتند از: توسعه، انتزاع، خودمتشابهی، پیچیدگی ‏درعین سادگی و توپولوژی؛ که در این میان کانسپت توسعه در معماری کاربرد بیشتری داشته، درحالی که سایر کانسپت‏ها کمتر موردتوجه بوده است. در این زمینه رصد کاربردها در حوزه ‏های دیگر و متدلوژی‏های به ‏کارگرفته الهام ‏بخش خواهد بود که در بخش سوم با بررسی جامع، ضمن تقسیم‏ بندی کاربردهای مختلف، به مرور آن پرداخته شده است. روند تحقیقات در کاربرد معماری سیستم‏های L شناسایی‏ و دلایل کاهش آن در سال‏های اخیر و پیشنهاداتی در راستای توسعه بیان می‏شود. تحلیل‏ های دیگری نیز از جمله اعتبار علمی اسناد، انواع کاربردها، روش‏های استفاده از سیستم L و مرحله استفاده از آن در طراحی نیز ارایه شده ‏است.