بررسی تطبیقی حجیت قیاس از دیدگاه امامیه و وهابیت با تاکید بر نظریات آیت الله سبحانی و ابن عثیمین

بحث حجیت قیاس و جواز بکار گیری آن در استنباط مسایل شرعی از مسایلی است که مورد اختلاف فقهای مذاهب اسلامی واقع شده است.عده ای قیاس را ابزاری می دانند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اصحاب خود را به عمل کردن طبق آن سفارش کرده، عده ای نیز روی آوردن به قیاس را عمل برخی اصحاب در مواجهه با مسایل مستحدثه پس از رحلت رسول خدا صلی الله علیه و آله دانسته اند، وهابیت قیاس را حجت دانسته و در فقدان نص به آن رجوع می کنند،اما شیعه امامیه قیاس در استنباط احکام را حجت ندانسته و با آن مخالف اند.این پژوهش در صدد است با روش توصیفی تحلیلی به این سوال اساسی پاسخ دهد که حجیت قیاس از دیدگاه امامیه و وهابیت با تاکید بر نظریات آیت الله سبحانی و ابن عثیمین چیست؟سبحانی حجیت برخی اقسام قیاس مانند قیاس منصوص العله و اولویت را پذیرفته اما حجیت آن را از باب نص می داند نه از باب حجیت قیاس و تنها قیاس مستنبط العله را فاقد حجیت می داند اما ابن عثیمین تمام اقسام قیاس را دارای حجیت می داند.