نمایش فرونشست خطوط متروی شهری با استفاده از روش تداخل سنجی راداری ماهواره ای (منطقه مورد مطالعه: بخشی از خط 7 متروی تهران)

امروزه روش تداخل سنجی راداری نقش مهمی در نمایش تغییر شکلهای سطح زمین ناشی از پدیده هایی مانند زلزله، رانش، برداشت بی رویه آبهای زیر زمینی، حفاری تونل های شهری و غیره دارد. پایش نشست های ناشی از ایجاد تونل های متروی شهری، به علت پیشگیری از خسارت های جانی و مالی جبران ناپذیر، اهمیت بسزایی دارند. در این مقاله با استفاده از تصاویر ماهواره ای پایین گذر سنتینل-1 در یک بازه زمانی شش ماهه  (اردیبهشت تا آبان سال 1398) میزان فرونشست تونل خط 7 متروی  تهران (حد فاصل خیابان هفده شهریور تا میدان قیام) با استفاده از روش تداخل سنجی راداری محاسبه و سپس با نشست سنجی میدانی انجام شده با استفاده از پین های نشست سنجی و نقشه برداری دقیق، مقایسه میگردند. لازم به ذکر است که از میان 22 تصویر موجود در این بازه زمانی، هفت تصویر که طول base line کمتری دارند انتخاب گردیدند. در نهایت با استفاده از این تصاویر و مقایسه انجام شده با داده های میدانی، مقدار RMSE  برای تصاویر با قطبش VH  و VV به ترتیب برابر با 19/2 و 79/20 میلی متر بدست آمد.