اثر عصاره آبی تخم گیاه گشنیز بر کاهش درد حاد و مزمن در موش سوری

نتایج حاصل از مطالعات قبلی دال بر این است که عصاره گیاه گشنیز (Coriandrium Sativum) احتمالا در تعدیل درد در انسان و حیوان دخالت دارد. هدف این پژوهش بررسی اثر گشنیز بر درد حاد و مزمن (در مدل آزمون فرمالین) درموش سوری بود.
در این مطالعه، موش های نر سوری نژاد آلبینو (35 سر در گروه های 7 تایی) با وزن 25 تا30 گرم مورد استفاده قرار گرفتند. در گروه های آزمایش عصاره گشنیز با دوزهای 100 و 200 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن و در گروه حلال با هم حجم آن سالین به صورت داخل صفاقی 30 دقیقه قبل از آزمون فرمالین به همه موش ها تزریق شد. ملاک های ارزیابی درد در آزمون فرمالین شامل مدت زمان لیسیدن اندام و بالا نگه داشتن آنها در طی مراحل حاد (5 دقیقه اول) و مزمن (15 تا 40 دقیقه) بعد از تزریق فرمالین (25 میکرولیتر از محلول 5%) در کف پای راست حیوان بود.
نتایج نشان داد که عصاره گشنیز در هر دو دوز تزریقی به طور معنی داری زمان پاسخ دهی حیوانات به محرک های دردزا را در درد حاد و مزمن در مدل آزمون فرمالین کاهش می دهد (p<0.01)، به طوری که دوز 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به میزان 82/0 و دوز 200 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به میزان 91/0 درد حاد و مزمن را کاهش داده اند.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که عصاره گیاه گشنیز سبب کاهش درد حاد و مزمن (افزایش بی دردی) به دنبال تزریق فرمالین می شود. برای پی بردن به مکانیسم های ضددردی عامل فوق لازم است مطالعات بیشتری انجام شود.