عقب نشینی کیفری در راستای حمایت از زنان بزه دیده

گرچه اغلب هرجا سخن از حمایت از بزه دیدگان آسیب پذیر ازجمله زنان به میان می آید، ذهن همگان با رویکردی بزهکارمحور به سمت جرم انگاری های خاص یا تشدید کیفر معطوف می گردد؛ اما پرسش این است که آیا چنین رویکردی به مصلحت بزه دیده بوده و حمایت حداکثری از وی را به دنبال خواهد داشت یا خیر. به نظر،توسل همیشگی به مداخله کیفری برای توقف بز ه دیدگی زنان نه تنها کافی نیست، بلکه گاه مداخلات کیفری می تواند گذشته از تحمیل هزینه های قابل توجه، به تشدید یا تکرار بزه دیدگی منجر گردد. به نظر، پیش بینی گزینه های حمایتی فراکیفری، جرم زدایی یا کیفرزدایی از رفتارهایی که برخی زنان در شرایط خاص ناگزیر به ارتکاب آن هستند به جای تمرکز صرف بر کیفردهی بزهکار، حمایت مناسب تری را از زنان بزه دیده فراهم می کند. در این نوشتار تلاش شده است تا به شیوه ای تحلیلی- توصیفی با اشاره به قوانین کنونی کیفری و کاستی های آن در حمایت از زنان بزه دیده، پیشنهادهایی نظیر جرم زدایی از سقط جنین در زنای به عنف و یا استقبال از گزینه های فراکیفری در جرایمی نظیر خشونت خانگی با استفاده از آموزه های عدالت ترمیمی به عنوان یک رویکرد جایگزین یا تکمیلی در نظر گرفته شود.