بررسی ویژگی ها و تغییرات بیانی اعضای خانواده ژنی اسنیکین در مراحل مختلف نمو بذر در گیاه جو (Hordeum vulgare L.)

پپتید های ضد میکروبی جزیی از سیستم دفاعی در گیاهان هستند. آنها در تمامی بافت ها و در گونه های گیاهی مختلفی وجود دارند و دارای اثر ضد میکروبی در برابر پاتوژن های گیاهی و جانوری و خواص ضد سرطانی هستند. اسنیکین ها گروهی از این پپتیدهای ضد میکروبی غنی از سیستیین با وزن مولکولی پایین هستند که در تنش های محیطی، مسیر های پیام دهی هورمون ها و رشد و تکامل نقش دارند. در مطالعه حاضر، با استفاده از روش های آزمایشگاهی و بیوانفورماتیکی ویژگی های اعضای خانواده ژنی اسنیکین و تغییرات بیانی آنها در مراحل نموی بذر (3، 8، 13 و 18 روز پس از گرده افشانی) در گیاه جو مورد بررسی قرار گرفت. نتایج وجود تعداد یازده ژن اسنیکین در ژنوم گیاه جو را نشان داد. اسنیکین های شناسایی شده حاوی دمین عملکردی تحریک شونده با جیبرلین بودند. این اسنیکین ها دارای سیگنال پپتید و تجمع خارج سلولی بودند و به دلیل فراوانی بالای اسیدهای آمینه هیدروفوب، آبگریز بوده و ساختارهای ثانویه پیچیده ای تولید می کردند. در همه پروتیین های شناسایی شده، وجود تعداد شش پیوند دی سولفیدی و خاصیت ضد میکروبی به صورت محاسباتی مشخص گردید. بررسی تغییرات بیانی اعضای خانواده ژنی اسنیکین در مراحل مختلف نمو بذر نشان داد که ژن های مذکور دارای الگوهای بیانی کاملا متفاوتی هستند و در هر مرحله ی نموی میزان بیان آن ها روند متفاوتی را نشان می دهد. با شناسایی ژن های اسنیکین، علاوه بر استفاده از آن در تولید گیاهان تراریخت، می توان آن را در سیستم های مختلف بیانی تولید کرد و به عنوان نسل جدیدی از عوامل آنتی بیوتیک طبیعی در محافظت از انسان، گیاهان و جانوران به کار برد.