روابط ساختاری عاملهای شخصیت با شخصیت ضد اجتماعی به واسطه نقش شادنفرود

هدف از این پژوهش، بررسی مدلیابی معادلات ساختاری عامل های شخصیت با نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی با میانجی گری شادنفرود در دانشجویان دختر است. روش پژوهش حاضر عاملهای شخصیت به عنوان متغیر برون زا، نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی به عنوان متغیر درون زا و شادنفرود به عنوان متغیر میانجی در نظر گرفته شد. نمونه شامل 285 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه تبریز بودند که با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. هر یک از نمونه ها به پرسشنامه های میلونIII،NEO-FFI و سناریوهای فرضی شادنفرود که در اختیارشان قرار گرفت پاسخ دادند. داده ها با نرم افزارهای SPSS نسخه 24 و Amos تحلیل شدند. ارزیابی مدل فرضی پژوهش با استفاده از شاخص های برازندگی نشان داد که مدل اندازه گیری شده برازش دارد. نتایج نشان داد که دلپذیری از میان عاملهای بزرگ شخصیت با واسطه گری شادنفرود بر روی نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی زنان اثر معنی داری دارد. نتایج حاصل از این پژوهش در کنار حمایت از مدل فرضی برای نشانه های اختلال شخصیت ضد اجتماعی، چهارچوب مناسبی برای سبب شناسی این اختلال شخصیت ارایه می دهد.