بررسی اثر اسانس باریجه بر تحمل و وابستگی به مرفین در موش سوری نر

سیستم اوپیوییدی نقش کلیدی در تولرانس و وابستگی به اوپیوییدها ایفاء می کند. از سویی، نشان داده اند که سیستم اوپیوییدی در اثر ضد دردی عصاره باریجه نقش دارد؛ بنابراین، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر اسانس باریجه بر تولرانس و وابستگی به مرفین در موش سوری می باشد.

روش تحقیق:  

در این مطالعه تجربی 60 سر موش آلبینو به 10 گروه 6تایی به قرار زیر تقسیم شدند: حامل (ml/kg 10)، دیازپام(mg/kg 5) و اسانس باریجه (mg/kg 40 ، 20 و 10). وابستگی و تولرانس به مرفین با تزریق سه بار در روز آن و به مدت 3 روز القا شد. در مرحله تولرانس موش ها نیم ساعت قبل تزریق مرفین، داروها را به شکل داخل صفاقی دریافت نمودند. در مرحله وابستگی نیز داروها فقط در روز چهارم (تست) تزریق شدند. علایم سندرم محرومیت در طی 30 دقیقه ثبت شدند. داده ها با نرم افزار SPSS 20  و آزمون های آماری ANOVA و کروسکال والیس و تست های تعقیبی توکی و بن فرونی به ترتیب مورد آنالیز قرار گرفتند.

یافته ها:

 دوزهای mg/kg 20 و 40 اسانس باریجه در مرحله تولرانس و تنها دوز بالای (mg/kg40) اسانس سبب کاهش تعداد پرش در مرحله وابستگی شدند. سایر رفتارها (شامل اسهال، دل پیچه، روی دوپا ایستادن، بالارفتن، سگ خیسی، خود تیماری و دندان قروچه) نیز در هر دو مرحله کاهش یافتند.

نتیجه گیری

 اسانس باریجه سبب کاهش تولرانس و وابستگی به مرفین شده و احتمالا می تواند بعد آزمایش ها تکمیلی جهت درمان وابستگی به اوپیوییدها مفید باشد.