تاثیر فلسفه زیبایی طبیعی بر اخلاق محیطی با تاکید بر ارزش آموزشی فیلم مستند طبیعت

زیباشناسی محیطی، مواردی از زیبایی های طبیعی و مصنوع را شامل می شود که غیر از اهمیت آن به عنوان یکی از زیرشاخه های زیباشناسی می تواند در اصلاح و بهبود ارتباط انسان با طبیعت، نقش داشته باشد و به اصطلاح می تواند اخلاق محیطی انسان را تحت تاثیر قرار دهد که در اصل یکی از امکانات فلسفه است. التفات به این موضوع، راهی است که با آن می توان به ابعاد مختلف زیستی و فرهنگی زیباشناسی توجه بیشتری نشان داد و از محدودسازی زیباشناسی به هنر اجتناب کرد. این امر نشان می دهد مقوله زیبایی غیر از لذتبخش بودن می تواند ارزش های زیستی را در انسان تقویت کند، نیز می تواند ترجمان همان نظر کانت باشد که بهره مندی از زیبایی می تواند انسان را مستعد خوبی و خیر سازد. برای نشان دادن توانایی های تجربه زیباشناختی حاصل از محیط پیرامونی، اینجا طبیعت، به توصیف و تحلیل آرای صاحب نظران این حوزه پرداخته ایم و از مطالعه کتابخانه ای و جست وجوی اینترنتی در گردآوری داده ها مدد جسته ایم. یافته ها تایید می کنند که هرچه بتواند تحسین زیباشناختی انسان نسبت به طبیعت را ارتقا ببخشد، می تواند احترام انسان به طبیعت را نیز تقویت کند. بر این اساس، در جوامع امروزی التفات به فلسفه زیبایی طبیعی نسبت به فلسفه هنر بسیار مورد نیاز است. فقط باید به این نکته التفات داشت که ارزش های گوناگون زندگی، تجسم بخش آرمان های (ایدیال های) معنوی و برآمده از جهان بینی انسان هستند پس بازشناسی و تقویت ارزش ها از طرق مختلف همچون آموزش از طریق برنامه های مستند، به ویژه مستند طبیعت، اهمیت زیادی دارد.