تاثیر آموزش سبک مقابله ای مسئله مدار بر میزان پایبندی به درمان و کنترل قند خون در دیابت نوع 2

این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش های سبک مقابله ای مسیله مدار، بر میزان پایبندی به درمان و شاخص های کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاه دیابت مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) شهرستان خمین، انجام شد.

در این کارآزمایی بالینی، تعداد 78 بیمار  مبتلا به دیابت به روش در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شدند. گروه مداخله؛ آموزش های سبک مقابله ای مسیله مدار را دریافت کردند و به گروه شاهد آموزش های معمول داده شد. شاخص های کنترل قند خون، قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. از پرسش نامه های فعالیت های بیماران مبتلا به دیابت و راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن برای تعیین میزان تبعیت از درمان و مولفه های سبک مقابله هیجان مدار استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 25 کمک گرفته شد.

میانگین نمره تبعیت از درمان بعد از اجرای مداخلات؛ در گروه آزمایش افزایش و در گروه شاهد کاهش معنی داری داشت (0/003=P). میانگین نمره تبعیت از درمان، در مرحله پیش آزمون بین گروه شاهد و آزمایش، اختلاف معنی داری نداشت (0/0325=p) اما در مرحله پس آزمون این اختلاف معنی دار بود (0/0001<p). میانگین هموگلوبین گلیکوزیله در مرحله بعد از مداخله، در گروه آزمایش کاهش معنی داری را نشان داد (0/001=P) در صورتی که در گروه شاهد نه تنها کاهش نداشت بلکه در مرحله پس آزمون افزایش معنی داری داشت (0/0001<p).

آموزش سبک مقابله ای مسیله مدار بر میزان پایبندی به درمان و بهبود شاخص های کنترل قند خون بیماران  مبتلا به دیابت نوع 2 تاثیر داشته و می توان این شیوه را برای آموزش بیماران توصیه کرد.