تولید کالوس شکننده ذرت (Zea mays L.) و استفاده از تحلیل سلسله مراتبی برای انتخاب محیط کشت بهینه

تولید سوسپانسیون سلولی یکی از مراحل مهم مطالعه سلول های گیاهی است که معمولا با کشت کالوس رویانزای شکننده انجام می شود. هدف اصلی این تحقیق تولید کالوس شکننده و انتخاب یک محیط کشت بهینه برای القای آن در گیاه ذرت بود. با به کارگیری دو محیط پایه موراشیگ-اسکوگ و چو، با غلظت های مختلف دو هورمون 2 و 4 دی کلرو فنوکسی استیک اسید و بنزیل آدنین (جمعا 16 محیط کشت متفاوت)، القای کالوس بر روی ریزنمونه رویان بالغ ذرت انجام گرفت. معیارهای انتخاب شامل شاخص های القای کالوس شکننده، اندازه کالوس، وزن تر کالوس و میزان باززایی، اندازه گیری شدند، و مقایسه میانگین ها با استفاده از آنالیز واریانس انجام شد. با در نظر گرفتن هر یک از معیارهای انتخاب به تنهایی، محیط های بهینه متفاوتی برای القای کالوس معرفی شد. به منظور تعیین یک محیط بهینه با در نظرگرفتن تمامی معیارها، روش تحلیل سلسله مراتبی به کار گرفته شد. محیط بهینه در این تحقیق، محیط MS دارای 1 میلی گرم در لیتر 2, 4-D بود که در آن شاخص های القاء، وزن، و اندازه زیاد بودند، و میزان باززایی کم بود. برای ارزیابی و تایید محیط کشت انتخاب شده، ریزنمونه ها در محیط برگزیده توسط نرم افزار، کشت شدند و نمودار رشد برای وزن تر و خشک کالوس رسم شد. چندین بار واکشت پیاپی کالوس های رشدیافته در محیط برگزیده انجام گرفت و در آن ها اندام زایی مشاهده نشد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که می توان روش تحلیل سلسله مراتبی را به عنوان یک روش تصمیم گیری قابل اعتماد برای انتخاب محیط بهینه برای القای کالوس شکننده ذرت به کار برد.