تاثیر پویا شدن ذخایر میانگره های ساقه بر سرعت رشد خطی دانه در ارقام گندم

هدف تحقیق حاضر مطالعه مقدار تجمع مواد فتوسنتزی و انتقال مجدد آن در میانگره های مختلف ساقه و تاثیر آن بر سرعت رشد خطی دانه در ارقام مختلف گندم بود. تعداد 18 رقم گندم در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان در شرایط فاریاب در سال زراعی 94-1393 مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین تجمع مواد فتوسنتزی با میانگین 778 میلی گرم در میانگره های زیرین اتفاق افتاد. همچنین میانگره ماقبل آخر و دم گل آذین با میانگین 462 و 423 میلی گرم در رتبه های بعدی بودند. روند مشابهی در خصوص انتقال مجدد مواد ذخیره شده مشاهده گردید. میانگین انتقال مجدد در میانگره های زیرین، میانگره ماقبل آخر و دم گل آذین به ترتیب 360، 201 و 137 میلی-گرم بود. در بین ارقام مورد مطالعه، الوند و نیک نژاد پتانسیل بالایی از ذخیره سازی و انتقال مجدد از میانگره های ساقه نشان دادند. سرعت رشد خطی دانه از 44 (رقم سرداری) تا 130 (رقم کراس البرز) میلی گرم در سنبله در روز متغیر بود. ارتباط مشخصی بین انتقال مجدد از میانگره های مختلف ساقه با عملکرد دانه ساقه اصلی و یا وزن صد دانه دیده نشد. در مقابل همبستگی انتقال مجدد مواد فتوسنتزی از ساقه و سرعت رشد خطی دانه مثبت و معنی دار بود که نشان دهنده تاثیر انتقال مجدد در شکل گیری دانه می باشد.