بهبود پایداری سیستم اینورتر متصل به شبکه با فیلتر LCL مبتنی بر میراساز فعال جریان خازنی با کاهش تاخیرهای محاسباتی

استفاده از فیلتر LCL برای میراسازی هارمونیک های کلیدزنی ناشی از اینورترهای متصل به شبکه در حال گسترش است. برای تضعیف تشدید حاصل از این فیلتر می توان از روش های مختلفی از جمله روش میراسازی فعال فیدبک جریان خازن فیلتر استفاده نمود. اما وجود تاخیرهای محاسباتی در سیستم کنترل کننده ی دیجیتال و نیز تاخیر ناشی از کلیدزنی PWM در اینورتر، تاثیر قابل توجهی بر میراسازی فعال و پایداری سیستم کنترلی می گذارند. اکثر روش های ارایه شده برای طراحی فیلتر LCL از سعی و خطا استفاده می کنند و برای حفظ پایداری سیستم در برابر تغییر امپدانس شبکه و در حضور تاخیر، نیاز به محاسبات پیچیده دارند. در این مقاله یک روش سیستماتیک برای طراحی پارامترهای فیلتر LCL ارایه شده است که ناشی از آن پاسخ دینامیکی سیستم بهبود یافته و حجم فیلتر کاهش می یابد. سپس برای میراسازی تشدید ناشی از فیلتر های LCL، یک روش گام به گام با کاهش تاخیرهای محاسباتی در حلقه ی داخلی فیدبک جریان خازنی و حلقه ی بیرونی جریان شبکه برای طراحی پارامترهای کنترلی سیستم اینورتر متصل به شبکه با فیلتر LCL مورد بررسی قرار گرفته است. ناشی از طراحی صحیح فیلتر LCL و نیز کنترل کننده ها، سیستم اینورتر متصل به شبکه با فیلتر LCL علاه بر تزریق جریان با کیفیت بسیار خوب به شبکه، در برابر تغییر شدید امپدانس شبکه نیز پایدار است. نتایج شبیه سازی در محیط MATLAB/Simulink بیانگر عملکرد مناسب سیستم تحت بررسی است.