بررسی تاثیر قدرت مدیرعامل بر ریسک پذیری شرکت با استفاده روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM)

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر قدرت مدیرعامل بر ریسک پذیری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. برای تعیین میزان ریسک پذیری از سه معیار شامل (ریسک کل، ریسک ویژه و ریسک سیستماتیک) استفاده شده است. بدین منظور سه (3) فرضیه تدوین و داده‏های مربوط به 108شرکت برای دوره زمانی بین سال های 1389 تا 1396 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. ال الگوی رگرسیون پژوهش با استفاده از روش داده های تابلویی با رویکرد اثرات ثابت و روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM)، بررسی و آزمون شده است . نتایج به دست آمده نشان می دهد قدرت مدیرعامل تاثیر منفی و معناداری بر ریسک پذیری شرکت (ریسک کل، ریسک ویژه و ریسک سیستماتیک) دارد. بنابراین نتایج پژوهش حاکی از آن است که قدرت مدیرعامل موجب کاهش ریسک پذیری شرکت می شود.