بررسی فرایند اقناع و مجاب سازی در مناظره های دوره ی دوازدهم انتخابات ریاست جمهوری ایران

سیاستمداران با بهره گیری از فرایند اقناع، به دنبال کنترل اذهان هستند و تلاش می کنند تا خواسته های خود را در قالب این فرایند، القا کنند. به هنگام اقناع مخاطب، دو قطب مثبت و منفی و مجموعه ی اعمال و کردار مربوط به آنان، متصور است و تلاش سیاستمداران، متقاعد کردن مخاطب به پذیرش قطب مثبت و طرد قطب منفی است. در این پژوهش به بررسی فرایند اقناع در مناظره های نامزدهای دوره ی دوازدهم انتخابات ریاست جمهوری پرداخته شده است. الگوهای هاولند، مربع ایدیولوژیک وندایک و الگوی حقیقت نمایی تفسیرشناختی، الگوهای مورد استفاده در این پژوهش بودند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که هر یک از نامزدها با توجه به سطح علمی و اجتماعی خود و مخاطبان، از شیوه های مختلف اقناعی استفاده کرده اند؛ اما درمجموع، دگرسازی و به تبع آن برجسته کردن قطب خودی و به حاشیه راندن قطب دیگری، روشی کارآمد برای جذب مخاطب عام جامعه بوده-است که به ویژه، توسط رییس جمهور برگزیده، به کار گرفته شد. واژه های به کارگرفته شده برای قطب خودی، دارای بار معنایی مثبت و واژه های به کارگرفته شده درباره ی دیگری، حامل معنای منفی بودند.