تبیین نقش میانجی اخلاق حرفه ای در تاثیر رهبری تحولی بر خودرهبری و خودکارآمدی معلمان زن

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش میانجی اخلاق حرفه ای در تاثیر رهبری تحولی بر خودرهبری و خودکارآمدی معلمان زن در شهر مشهد انجام شد. روش پژوهش، توصیفی - پیمایشی با رویکرد معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه معلمان زن شهر مشهد در مقاطع ابتدایی، متوسطه اول و دوم به تعداد 3720 نفر می باشد که از این تعداد بر اساس فرمول کوکران، نمونه برابر با 348 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه رهبری تحولی باس و آویلو (2002)، اخلاق حرفه ای کادوزیر (2002)، خودرهبری محقق ساخته و خودکارآمدی موران و وولفولک (2001) می باشد، که روایی آنها با روایی سازه؛ و پایایی آنها با آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS23 وSMART PLS2 تحلیل شدند. نتایج فرضیه های پژوهش نشان داد که متغیر اخلاق حرفه ای یک متغیر میانجی بین متغیرهای رهبری تحولی با خودرهبری و خودکارآمدی می باشد. رهبری تحولی بر اخلاق حرفه ای و خودرهبری و همچنین اخلاق حرفه ای بر خودرهبری و خودکارآمدی تاثیر مثبت و مستقیم دارد، اما رهبری تحولی نتوانسته است که بر خودکارآمدی تاثیر بگذارد. کیفیت مدل اندازه گیری با آزمون cv.com و مدل ساختاری با آزمون cv.red تایید شد و همچنین کیفیت مدل نهایی پژوهش با توجه به شاخص GOF که 340/0 شده است، نشان داد که مدل از برازش قوی برخوردار است.