بررسی مقایسه ای اثربخشی واقعیت درمانی و درمان وجودی بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان سینه

هدف پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و درمان وجودی بر تاب آوری زنان مبتلا به سرطان سینه بود که به روش نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و گمارش تصادفی انجام گرفت. جامعه آماری مطالعه، شامل زنان مبتلا به سرطان سینه شهرستان خوی در نه ماهه اول سال 1397 بود. افراد نمونه در مرحله نخست به صورت نمونه گیری هدفمند از بیمارستان شهید مدنی خوی که تحت عمل و شیمی درمانی قرار گرفته بودند، انتخاب شدند و پس از تکمیل مقیاس تاب آوری به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (12نفر) و آزمایش (12 نفر) گمارده شدند. داده های حاصل با آزمون تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی و درمان وجودی باعث افزایش تاب آوری و مولفه های آن شده اند. همچنین میزان اثربخشی واقعیت درمانی بر تاب آوری و مولفه های آن نسبت به درمان وجودی بیشتر بوده است. بر این اساس نتیجه گرفته می شود، واقعیت درمانی و درمان وجودی باعث افزایش تاب-آوری در زنان مبتلا به سرطان سینه می شود که این افزایش، در واقعیت درمانی نسبت به درمان وجودی بیشتر است.