تبیین و شناسایی عوامل تشکیل دهنده مزیت رقابتی در سازمانها بر اساس تکنیک کیفی

مزیت رقابتی، تمایز در ویژگی ها یا ابعاد هر شرکتی است که آن را قادر به ارایه خدمات بهتر از رقبا به مشتریان می کند. در واقع مزیت رقابتی، ارزشی است که سازمان به مشتریان خود عرضه می کنند؛ به نحوی که در آن مقطع خود عرضه می کند؛ به نحوی که در آن مقطع زمانی این ارزش توسط رقبای بالقوه و بالفعل عرضه نمی شود پس می توان اینطور گفت که مزیت رقابتی ارتباط مستقیم با ارزش های مشتری دارد؛ به نحوی که در یک طیف مقایسه ای، هر اندازه ارزش های عرضه شده یک سازمان به ارزش های مورد نظر مشتری نزدیکر باشد، می توان گفت که سازمان نسبت به رقبای خود دریک یا چند معیار رقابتی دارای برتری و مزیت است. موضوع اساسی در ارتباط با مزیت رقابتی، ایجاد یا کسب آن از طریق تلفیق موثر منابع محیطی و سازمانی با استفاده از قابلیت های ذهنی و فکری سازمان و همچنین چگونگی حفظ آن از طریق برنامه های سازمان است.در نتیجه مدیران اجرایی با درک بهتر رقبا و محیط پر چالش رقابت می توانند با تکیه بر ابزارها و تکنیک های خاص، اطلاعات مرتبط با قابلیت ها، نقاط قوت و ضعف رقبا را مورد بررسی قرار داده و نسبت به انتخاب راهبرد مناسب اقدام و همواره و همواره یک گام از رقبا جلوتر باشد. هوشمندی رقابتی سعی دارد به نوعی، فعالیت های مستقیم و غیر مستقیمی را درگیری کند که رقبای سازمان در زمینه گوناگون انجام می دهند. بر اساس تجزیه و تحلیل مقالات مربوط در این حوزه (بررسی 18 مقاله فارسی و 41 مقاله انگلیسی) ، به 16 معیار مشترک دست یافتیم