یک کمپلکس Zn(II) با لیگاند باز شیف درشت حلقه تتراآزا. تهیه، شناسایی و مطالعه تجربی و نظریه برهمکنش آن با CT-DNA و BSA

یک کمپلکس Zn(II) با یک لیگاند باز شیف درشت حلقه که دارای چهار اتم نیتروژن دهنده است از واکنش بین اورتو-فنیلن دی آمین، استیل استن و ZnCl2 با نسبت استوکیومتری 1:2:1 تهیه شد. این واکنش به روش تمپلت تک ظرف انجام شد. این کمپلکس به روش های هدایت سنجی، آنالیز عنصری، دمای تجزیه و روش های طیف سنجی FT-IR، 1H NMR و UV-Vis شناسایی شد. برهمکنش بین کمپلکس تهیه شده (بیس(استیل استن-اورتو-فنیلن‌دی‌آمین) روی(II) کلرید) با دی اکسی ریبونوکلییک اسید استخراج شده از غده تیموس گوساله (CT-DNA) و آلبومین سرم گاوی (BSA) به کمک طیف سنجی جذب الکترونی فرابنفش-مریی بررسی شد. مقدار ثابت اتصال کمپلکس باCT-DNA بیش تر از BSA می باشد. غلظت کمپلکس Zn(II) در نقطه میانی انتقال CT-DNA از حالت طبیعی به حالت برهمکنش شده کمتر از BSA است. همچنین ثابت هیل (h) که مقدار آن 1/1 به دست آمد نشان دهنده غیرتعاونی بودن برهمکنش بین کمپلکس با BSA است. افزون بر این، به منظور بررسی برهمکنش کمپلکس Zn(II) با DNA و‌ BSA، از روش داکینگ مولکولی به کمک ساختار مینیمایز شده کمپلکس استفاده شد.