سنتز نانوذره دی اکسید تیتانیوم عامل دار با گلوتامین و کنژوگه با تیوسمی کاربازید و اثر آن روی بیان ژن های BAX، BCL2 و CASP3

افزایش روزافزون موارد ابتلا و مرگ ومیر ناشی از بیماری سرطان نگرانی های جدی در حوزه سلامت بشر به وجود آورده است و این امر لزوم طراحی و معرفی ترکیبات ضدسرطانی جدید را بیش ازپیش نمایان می سازد. استفاده از محصولات بر پایه فناوری نانو رویکرد جدیدی در این حوزه است. مطالعه حاضر با هدف سنتز نانوذرات دی اکسید تیتانیوم عامل دار با گلوتامین و کنژوگه با تیوسمی کاربازید (TiO2@Gln-TSC)، به منظور مهار تکثیر سلول های رده سرطانی کبد (HepG2) و بررسی بیان برخی ژن های موثر در آپوپتوز انجام گرفت.

نانوذرات دی اکسید تیتانیوم به روش شیمیایی سنتز شدند و ویژگی های آن ها با استفاده از آنالیزهای FT-IR، EDS، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) بررسی گردید. بررسی میزان سمیت سلولی با استفاده از آزمایش MTT و بررسی بیان ژن های CASP3، BAX و BCL2 با استفاده از Real Time PCR انجام شد.

یافته ها: 

نتایج نشان دادند که نانوذرات سنتزشده ظاهری تقریبا کروی و با اندازه حدود 59 تا 82 نانومتر دارند. این ذرات در غلظت های 50 میکروگرم بر میلی لیتر و بالاتر، از آثار مهاری مناسبی بر سلول های سرطانی برخوردارند و میزان دوز نیمه مهاری آن ها 80 میکروگرم بر میلی لیتر اندازه گیری شد؛ همچنین مواجهه سازی سلول های سرطانی کبد با نانوذرات یادشده سبب افزایش بیان ژن های CASP3، BAX و BCL2 به ترتیب به میزان 8/2، 7/2 و 3/1 برابر گردید که نشان دهنده فعال سازی مسیر آپوپتوز در سلول های موردمطالعه است.

بحث و نتیجه گیری: 

این مطالعه نشان داد که نانوذرات دی اکسید تیتانیوم با فعال سازی مسیرهای آپوپتوتیک می توانند به مهار تکثیر سلول های رده سرطان کبد منجر شوند.