رویکرد فراترکیب به استمرار یادگیری در آموزش عالی با استفاده از آموزش برخط ویژه بحران کرونا

تحولات فناورانه که با زندگی روزمره عجین شده است، نهاد آموزش عالی را نیز تحت تاثیر قرار داده است. در این خصوص، فناوری های جدید از جمله تلفن همراه با ارایه اطلاعات به افراد، در هر مکان و هر زمان از طریق فناوری بی سیم، به بهبود عملکرد دانشگاهی کمک کرده و آموزش عالی را همواره استمرار بخشیده است. هدف اصلی این پژوهش شناسایی مولفه های الگوی استمرار یادگیری در آموزش عالی با استفاده از آموزش برخط ویژه بحران کرونا بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش شش مرحله ای ساندلوسکی و باروسو انجام شد. 39 مقاله مرتبط با موضوع مطالعه در بازده زمانی سال 2019 تا 2021 از طریق جست وجو در پایگاه های علمی معتبر داخل و خارج از کشور تحلیل شد. داده های به دست آمده با روش تحلیل مضمون تحلیل شدند. یافته های مطالعه، استخراج 15 مضمون موثر بود که مبنای طراحی مدل مفهومی یادگیری در آموزش عالی با حمایت از اشکال موثر آموزش برخط در زمان شیوع کرونا بود. دسته بندی این عوامل در چهار مضمون اصلی شامل رسالت های جدید (توسعه بهینه توانایی بالقوه، آموزش حرفه ای، آموزش تغییر و توسعه، آموزش شهروندی و بلوغ سیاسی دانشجویان)، اهداف فرایند یاددهی و یادگیری (گردآوری دانش، یادگیری وظایف جدید، توسعه دانش، مهارت، نگرش و ارزش ها، آموزش چندوجهی و متن محور و پویا)، الزامات و بسترها (آشنایی با فناوری های رایانه ای، زیرساخت ها و دسترسی به فناوری و رویکردهای ارزیابی (ارزیابی یادگیری برخط، ارزیابی یادگیری آفلاین و ارزیابی در طول زمان یادگیری) بود. نتایج این مطالعه کیفی نشان داد که استمرار یادگیری در آموزش عالی با حمایت از اشکال موثر آموزش برخط در زمان شیوع کرونا با شناخت رسالت های جدید، در نظر گرفتن الزامات و بسترها، توجه به اهداف فرایند یاددهی و یادگیری و رویکردهای ارزیابی امکان پذیر خواهد بود. آگاهی برنامه ریزان، سیاستگذاران و مدیران دانشگاه ها از استلزامات یادشده در پرتو توجه به مولفه های الگوی مفهومی موجب استمرار یادگیری در آموزش عالی با استفاده از آموزش برخط خواهد شد.