اثر محیط منفرد و مختلط بیولوژیکی بر خواص مکانیکی-هیدرولیکی ماسه بادی

در سال های اخیر استفاده از روش های نوین بهسازی برای اصلاح و بهبود خواص ژیوتکنیکی خاک ها موردتوجه ویژه قرارگرفته است. در همین راستا بهسازی بیولوژیکی روشی خلاقانه می باشد که با استفاده از میکروارگانیسم های موجود در خاک و شبکه واکنش های بیوشیمیایی باعث بهبود خواص هیدرولیکی و مقاومتی خاک می گردد. در این مقاله، بهسازی خاک ماسه ای با استفاده از محیط کشت های منفرد و مختلط ارزیابی گردیده است. نتایج آزمایشات نشان داد که مقاومت تک محوری خاک بهسازی شده توسط کشت های منفرد و مختلط به ترتیب 1391 کیلوپاسکال و 3/1690 کیلوپاسکال می باشد که افزایش قابل توجهی نسبت به خاک بهسازی نشده را نشان می دهد. همچنین نتایج نشان داد که مقاومت تک محوری و مدول الاستیسیته خاک بهسازی شده در حالت کشت مختلط نسبت به کشت منفرد به ترتیب 23% و 82% افزایش یافته است. نتایج آزمایش نفوذپذیری نیز عملکرد بهتر کشت مختلط را نسبت به کشت منفرد در کاهش نفوذپذیری به میزان 34% را نشان می دهد. همچنین نفوذپذیری خاک بهسازی نشده به ترتیب نسبت به شرایط منفرد و مختلط 3/77% و 8/86% کاهش یافته است.