اثر رشد سبز بر آلودگی محیط زیست در ایران با تاکید بر انرژی هسته ای (2020-2000)

در طول چند دهه گذشته، ترغیب برنامه های توسعه اقتصادی ایران یک سری عوارض جانبی مانند کاهش منابع  ، خالی شدن ذخایر اقتصادی و به دنبال آن تخریب های  محیط زیست را به همراه داشته است فرایندی که توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی  را به یک چالش بزرگ تبدیل کرده است. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی اثر رشد سبز بر آلودگی محیط زیست در ایران با تاکید بر انرژی هسته ای طی دوره زمانی 2020-2000 می باشد. تاکید بر انرژی هسته ای با این پیش فرض می باشد که انرژی هسته ای ، بهره وری انرژی را در فرایند تولید افزایش خواهد داد و نه تنها از هرز روی منابع جلو گیری می شود بلکه تا حد زیادی از آسیب های زیست محیطی  خواهد کاست. مطابق با یافته های تخمین مدل خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی (ARDL) جمعیت و رشد سبز اثر مثبت بر انتشار دی اکسیدکربن داشته اند ولی انرژی هسته ای، انتشار دی اکسیدکربن را کاهش می دهد. یافته های این پژوهش ، عوامل تامین کنند ه رشد سبز را نشان می دهد که این یافته ها  سیاست گذاران را قادر می سازد تا بر برخی از فعالیت های  اقتصادی کشور که منجر به رشد سبز می شود بیش از  پیش تمرکز نموده و برنامه ریزی کنند.