توسعه مدل عددی میله سوخت مجازی تحت شبکه های نگهدارنده جدید و قیدهای انتهایی به کمک تحلیل تجربی مودال

یکی از مهم ترین پارامترها در تحلیل رفتار ارتعاشی میله سوخت خصوصیات الاستیک شبکه های نگهدارنده است. در این پژوهش برای تعیین ضرایب فنریت این نگهدارنده ها که مربوط به یک مجتمع سوخت با طرح دایره ای است از ترکیب تست های آزمایشگاهی و فرمول تیوری بهره گرفته شده است. به منظور صحه گذاری مدل عددی یک سامانه تست مودال ویژه این پژوهش طراحی، ساخته و راه اندازی شده است. نتایج تست مودال بیانگر آن است که چگالی معادل میله سوخت مجازی به شکل مود طبیعی میله وابسته است. سپس ضریب های فنریت نگهدارنده های میانی و قیدهای انتهایی به کمک مقایسه نتایج شبیه سازی عددی با نتایج تست های مودال تعریف شده در حالت های مختلف قیدگذاری میله توخالی، اصلاح شده است. نتایج شبیه سازی بیانگر این موضوع است که علاوه بر نگهدارنده های میانی، قیدهای انتهایی نیز تاثیر بسزایی بر فرکانس های طبیعی میله دارد. نتایج تحلیل حساسیت نشان می دهد که این ضرایب به شکل مود طبیعی میله وابسته است. همچنین نتایج نشان می دهد که با بروزرسانی ضرایب فنریت نگهدارنده های میانی و انتهایی به مقدار قابل ملاحظه ای خطای تخمین فرکانس های طبیعی کاهش و تخمین شکل مودهای طبیعی بر اساس معیار اطمینان مودال بهبود یافته است.