بررسی استحکام باند برشی کامپوزیت به پرسلن Emax با استفاده از روش های مختلف آماده سازی سطح سرامیک- مطالعه آزمایشگاهی

این مطالعه با هدف بررسی استحکام باند برشی کامپوزیت به پرسلن Emax با استفاده از روش های مختلف آماده سازی سطح سرامیک بود.

در این مطالعه آزمایشگاهی 36 دیسک پرسلنی ساخته و به چهار گروه شامل: آماده سازی با 1-سندبلاست(ذرات آلومینای 50 میکرونی)،2-9.5%HFرا به مدت 20 ثانیه،3- ابتدا سندبلاست و سپس توسط HF9.5% و 4-ابتدا توسط9.5%HFوسپس توسط سندبلاست تقسیم شدند.بر روی تمامی نمونه ها عامل سایلن(Bisco.USA،باندینگ(Scotch Bond Multipurpose, 3M USA و کامپوزیت (Z250 3M USAیکسانیبه کار رفت.در نهایت تست استحکام باند برشی آنها انجام شد.میانگین استحکام باند برشی برحسب مگاپاسکال توسطANOVA(a=0.05)وتست Tukey آنالیزشد.الگوی شکست نمونه ها با استریومیکروسکوپ بررسی شد.

بالاترین میزان استحکام باند برشی گروه ها به ترتیب مربوط به گروه های سندبلاست+اچ با (6/19±38/52(HF(Mpa ،، اچ با HF +سندبلاست (3/58±26/87 (Mpa، اچ با (4/03±23/28 HF(Mpa (و کمترین استحکام سندبلاست) 2/15±18/87((Mpa بود. (0/001>P) میزان استحکام باندبرشی کامپوزیت به پرسلن emax در گروه سندبلاست بطورمعناداری پایین تر از گروهسندبلاست+اچ (0/001>P) و اچ+سندبلاست(0/002=P) بود. این میزان در گروهسندبلاست+اچ با HF بطورمعناداری بالاتر از گروه اچ با HF بود (0/001>P). این میزان در گروهسندبلاست+اچ باHF بطور معناداری بالاتر از گروهاچ+سندبلاست بود(0/001>P).بیشترین نوع شکست در همه ی گروه ها از نوع کوهزیو بود.

به نظر می رسد بالاترین میانگین استحکام باند برشی گروه ها به ترتیب مربوط به سندبلاست+اچ،اچ +سندبلاست،اچ ودر نهایت سندبلاست بود.بیشترین نوع شکست در همه گروه ها از نوع کوهزیو بود.