اثر سطوح مختلف نانوذرات نقره، اسیدهیومیک و تنش خشکی بر جوانه زنی بذر و برخی ویژگی های مورفوفیزیولوژیک دانه رست کینوا رقم Titicaca

در این پژوهش اثر نانوذرات نقره و اسیدهیومیک بر برخی ویژگی های مرفولوژیک دانه رست کینوا تحت تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. آزمایش شامل سه سطح نانوذره نقره (صفر، 10 و 20 میلی گرم بر لیتر نانونقره)، سه سطح اسیدهیومیک (صفر، 100 و 300 میلی گرم بر لیتر) و سه سطح تنش خشکی (صفر، 6- و 12- بار) بود. بیشترین میزان بنیه ی بذر و سرعت جوانه زنی بذر در بالاترین سطح نانوذره نقره و اسیدهیومیک مشاهده گردید که نشان دهنده ی تاثیر مثبت نانوذره نقره و اسیدهیومیک بر درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و بنیه ی بذر کینوا است. با توجه به نتایج به دست آمده برخلاف نانوذرات نقره و اسیدهیومیک تنش خشکی منجربه کاهش درصد جوانه زنی و خصوصیات رشدی دانه رست کینوا شد.کاهش جذب آب توسط بذر در شرایط تنش خشکی سبب کاهش فرایندهای فیزیولوژیکی و متابولیکی بذر می شود. نانوذرات می توانند به دیواره سلولی نفوذ کنند و منافذ جدیدی را برای نفوذ آب در پوسته بذر ایجاد کنند و به این ترتیب سرعت جوانه زنی را افزایش دهند. با افزایش غلظت نانوذرات نقره و اسیدهیومیک میزان پرولین، قندهای محلول، فنل کل، فلاونویید و فعالیت آنزیم کاتالاز تحت شرایط تنش خشکی افزایش نشان داد که بیانگر نقش مثبت نانوذرات نقره و اسیدهیومیک برای افزایش تحمل به خشکی در گیاه کینوا است. در نتیجه کاربرد اسیدهیومیک در غلظت 300 میلی گرم بر لیتر همراه با 20 میلی گرم بر لیتر نانوذرات نقره برای بهبود جوانه رنی و رشد دانه رست کینوا تحت شرایط تنش خشکی توصیه می شود.