خوش بینی طبیعی و انگیزشی مدیران و تاثیر آن بر کیفیت گزارشگری مالی

دیدگاه های خوش بینانه افراد نسبت به توانایی های خود یکی از مهم ترین دلایل خطاهایی است که بین تصور و عملکرد واقعی آن ها اتفاق می افتد دیدگاه هایی که موجب تغییر عملکردی مستقل و تاثیری متفاوت بر عملکرد واقعی شده است. هدف پژوهش حاضر ، تحلیل رابطه ی خوش بینی مدیریت با کیفیت گزارشگری مالی می باشد. پژوهش حاضراز لحاظ هدف، کاربردی است و در آن از طرح شبه تجربی و رویکرد پس رویدادی استفاده شده است. داده ها و اطلاعات مالی، از صورت های مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سال های 1390 الی 1396 استخراج شده که بعد از اعمال محدودیت های آماری تعداد 171 شرکت جهت آزمون فرضیه ها انتخاب و از روش تحلیل ساختار استفاده شده است.یافته های این پژوهش نشان می دهد که خوش بینی مدیریت تاثیر معنادار و معکوس بر کیفیت گزارشگری مالی دارد. همچنین ویژگی های شخصیتی مدیران با شیوه های گزارشگری مالی رابطه معناداری دارد به عبارتی، با افزایش خوش بینی مدیریت، کیفیت گزارشگری کاهش می یابد.