بررسی تاثیر معماری مدرن بر میزانسن های فیلم وقت بازی

هر فیلمی لاجرم در یک فضای معماری رخ می دهد. به سختی می توان در طول تاریخ سینما آثاری را یافت که فاقد هرگونه عنصر معماری در خود باشند و باوجود برخی تفاوت ها، اشتراکات بنیادین میان سینما و معماری، تاثیروتاثرهای متقابل این دو هنر بر یکدیگر را انکارناپذیر کرده است. دوربین فیلم برداری به واسطه ی ضبط و ثبت بی واسطه ی جهان پیرامون، سینما را به رسانه ای واقع گرا بدل کرده است که باوجود خلق فضاهای مجازی و خیالی، احساسی از حضور فیزیکی در فضای معماری را به مخاطب می دهد. ازاین رو چگونگی کاربست معماری از اهمیت فراوانی جهت درک یک فیلم برخوردار است. اما زمانی مطالعه ی معماری درخصوص یک فیلم ارزشمند می شود که بناهای استفاده شده در آن فیلم، نقشی بیان گرانه و معنادار در خدمت اهداف فیلم داشته باشد و اهمیت فیلم « وقت بازی» ازآن جاست که درک این فیلم، بدون درنظر گرفتن کارکرد معماری مدرن در میزانسن های آن، به نظر ناممکن می رسد. فیلم « وقت بازی» به جهت استفاده ی گسترده از میزانسن عمیق ازیک سو و فقدان فیلم نامه ی داستان محور ازسویی دیگر، رویدادهای سینمایی را بیش از سایر فیلم ها به معماری درون فیلم گره می زند. این پژوهش بر آن است تا با رویکردی توصیفی- تحلیلی با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و تحلیل فیلم، به بررسی تاثیر معماری مدرن بر میزانسن های فیلم « وقت بازی» بپردازد. در ابتدا شرح مختصری از سیر تاریخی و ویژگی های معماری مدرن بیان می شود و در ادامه مباحث نظری میزانسن و قرابت آن با مولفه های معماری مدرن چارچوب نظری پژوهش را تشکیل می دهد. در پایان و با بهره گیری از چارچوب نظری، تاثیر مولفه های معماری مدرن بر انواع میزانسن در قاب های مختلف فیلم، نتیجه می شود.