مقایسه و سنجش غلظت فلزات سنگین شامل کادمیوم و سرب در بافت صدف دسته چاقوئی (Von Cosel, 1989) Solen dactylus در آب های سواحل استان هرمزگان (تیاب و سیریک)

هدف این تحقیق اندازه گیری غلظت های سرب و کادمیوم در بافت عضله صدف Solen dactylus در مناطق تیاب و سیریک واقع در استان هرمزگان می باشد. برای انجام این تحقیق، در فصل تابستان 1397 از هر منطقه ذکر شده 30 عدد صدف Solen dactylus جمع آوری و سپس در آزمایشگاه نسبت به انجام عملیات زیست سنجی اقدام گردید. به منظور اندازه گیری غلظت سرب و کادمیوم از روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی استفاده شد. نتایج ثبت شده برای میانگین غلظت های فلزات سرب و کادمیوم نشان داد که بین ایستگاه های تیاب و سیریک اختلاف معنی داری وجود دارد (p≤0/05) و بیش ترین میانگین غلظت سرب و کادمیوم به ترتیب در بافت عضله صدف دسته چاقویی، سرب (0/065±0/761) و کادمیوم (0/075±0/506) در نمونه های ایستگاه تیاب مشاهده گردیده، هم چنین میزان آلودگی سرب، نسبت به کادمیوم بیش تر می باشد. از طرفی نتایج نشان می دهد که عواملی نظیر زیستگاه صدف ملوک (Solen dactylus) بر روی میزان تجمع فلزات سنگین سرب و کادمیوم موثر می باشد به طوری که ایستگاه تیاب آلودگی بالاتری نسبت به ایستگاه سیریک نشان می دهد. از طرفی میزان این فلزات سنگین در بافت صدف دسته چاقویی در ایستگاه تیاب بیش تر از استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO) بوده و هم چنین در منطقه سیریک غلظت فلز سرب کم تر و غلظت فلز کادمیوم بیش تر از سازمان بهداشت جهانی (WHO) می باشد،  بنابراین به نظر می رسد مصرف صدف دسته چاقویی هم به عنوان غذای میگو و هم توسط انسان باید با ملاحظات بهداشتی همراه باشد.