ارزیابی آزمایشگاهی تاثیر اصلاح قیر امولسیون با محلول نانوالیاف سلولزی بر بهبود عملکرد آسفالت حفاظتی اسلاری سیل

یکی از اقدامات موثر در نگهداری پیشگیرانه راه ها، استفاده از آسفالت حفاظتی اسلاری سیل است. در این پژوهش، از محلول نانوالیاف سلولزی به میزان صفر (به عنوان نمونه شاهد)، 3، 5، 7 و 9 درصد بر اساس وزن جامد قیر جهت اصلاح قیر امولسیون استفاده گردید. ابتدا، ارزیابی قیرهای امولسیون اصلاح شده پلیمری با استفاده از شاخص های فیزیکی همچون ویسکوزیته سیبولت فیورل، نقطه نرمی و درجه نفوذ انجام شد. سپس، از قیرهای امولسیون اصلاح شده پلیمری در مخلوط های اسلاری سیل استفاده گردید. ارزیابی مخلوط های آسفالتی به واسطه آزمایش های چسبندگی مرطوب، سایش در شرایط مرطوب، بارگذاری چرخ- جابه جایی و بارگذاری چرخ- چسبندگی ماسه انجام شد. نتایج آزمایش های قیری نشان داد که استفاده از محلول نانوالیاف سلولزی منجر به بهبود خواص قیر شامل کاهش درجه نفوذ، افزایش نقطه نرمی و افزایش ویسکوزیته می شود. با افزایش میزان محلول نانوالیاف سلولزی از صفر به 5 درصد، تغییرات درجه نفوذ و نقطه نرمی قابل توجه بود. این در حالی است که با افزایش مقدار محلول نانوالیاف سلولزی از 5 به 9 درصد، تغییرات درجه نفوذ و نقطه نرمی محسوس نبود. نتایج آزمایش های آسفالتی روی نمونه ها به وضوح نشان داد که مخلوط های حاوی قیر امولسیون اصلاح شده موجب بهبود عملکرد مخلوط اسلاری سیل خواهد شد. به طور کلی، عملکرد اسلاری سیل حاوی محلول نانوالیاف سلولزی به میزان 5 درصد، در چسبندگی مرطوب، مقاومت در برابر سایش و مقاومت در برابر جابه جایی به ترتیب به میزان 1/23، 7/42 و 42 درصد بیشتر از مخلوط شاهد بود.