تاثیر دورکاری بر رضایت شغلی کارکنان با میانجی گری استقلال شغلی و تعارض کار و خانواده در طول همه گیری کرونا

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر دورکاری بر رضایت شغلی با نقش میانجی استقالل شغلی و تعارض بین کار و خانواده بوده است. در این پژوهش، جامعه آماری شامل کارکنان ادارات دولتی شهرستان قدس مشتمل بر 2280 نفر است. با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران 328 نفر برای نمونه گیری کافی تشخیص داده شده است؛ اما پژوهشگران برای کاهش خطای نمونه گیری، 501 نمونه را در نظر گرفته اند. در این پژوهش، شیوه نمونهگ یری به صورت تصادفی ساده بوده است. برای اندازهگیری دورکاری، رضایت شغلی، تعارض بین کار و خانواده و استقالل شغلی از پرسشنامه های استاندارد استفاده شده است. فرضیات با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تاییدی و معادالت ساختاری با نرمافزارهای SPSS و PLS-SMART تجزیه و تحلیل شد. یافته های بهدستآمده نشان داد دورکاری تاثیر معنیداری بر رضایت شغلی، استقالل شغلی و همچنین تعارض بین کار و خانواده دارد. عالوهبراین، یافته ها نشان داد تعارض بین کار و خانواد بین دورکاری و رضایت شغلی دارای نقش میانجی و معنیداری است. مضافا استقالل شغلی نقش میانجی بین دورکاری و رضایت شغلی دارد. نتیجه پژوهش بیانگر آن است که طی زمانهای دورکاری میتوان به واسطه متغیرهای دیگر بر رضایت شغلی کارکنان تاثیر گذاشت و مانع ایجاد نارضایتی کارکنان باتوجه به شرایط حاکم شد