برآورد تبخیر و تعرق واقعی و نیاز آبی گل محمدی (Rosa damascena Mill.) با استفاده از الگوریتم سبال

این مطالعه با هدف برآورد تبخیر و تعرق واقعی و نیاز آبی گیاه گل محمدی با استفاده از الگوریتم سبال در یک مزرعه 16/38 هکتاری در بخشی از دشت مرتفع شهرکرد در طول سه سال زراعی (از آغاز سال زراعی 1396 تا پایان سال زراعی 1399) اجرا شد. در این پژوهش به منظور برآورد مقدار تبخیر و تعرق واقعی و نیاز آبی گل محمدی از تصاویر ماهواره های لندست 7 و لندست 8 در قالب الگوریتم توازن انرژی برای سطح (سبال SEBAL) در طول دوره رشد استفاده شد. برای جلوگیری از بروز خطا، برنامه آبیاری مزرعه گل محمدی به گونه ای تنظیم شد که قبل از گذر ماهواره، دارای شرایط رطوبتی مشابه یا نزدیک به شرایط استاندارد (شرایط پتانسیل، بدون تنش رطوبتی و به طور مطلوب آبیاری شده) باشد و الگوریتم سبال، تبخیر و تعرق واقعی را به طور صحیح برآورد کند. مقدار تبخیر و تعرق واقعی به دست آمده از الگوریتم سبال (ETC) در طول دوره رشد، در هر سال پژوهش برابر با 1089/4، 1021/3 و 1020/6 میلی متر بود. در دوره مشابه، مقادیر ET0 نیز به ترتیب برای سال های 1397، 1398 و 1399 برابر با 1214/8، 1100/5 و 1135/5 میلی متر در طول دوره رشد به دست آمد. به عبارت دیگر، مقدار تبخیر و تعرق واقعی گل محمدی (ETC) تا انتهای دوره رشد، در پژوهش حاضر به طور متوسط 1043/8 میلی متر به دست آمد. در مجموع با توجه به مزایای فراوان الگوریتم سبال، پیشنهاد می شود برای دیگر مناطق کشور و در سطح وسیع از این فناوری برای برآورد تبخیر و تعرق واقعی و نیاز آبی گیاه گل محمدی استفاده شود.