اثربخشی سیستم وتیور در بهبود ویژگیهای بیولوژیکی و هدایت الکتریکی فاضلاب

با توجه به شدت گرفتن بحران آب در کشور باید در مدیریت فاضلاب تحولی ایجاد شود، تا بتوان تقاضای آینده آب را تامین نمود. اما فاضلاب ها یکی ازمهم ترین عوامل آلوده کننده زیست محیطی بوده و اگر به کیفیت میکروبی پساب و جنبه های بهداشتی آن توجه نشود، استفاده مجدد از آن خطر جدی برای بهداشت و سلامت انسان و محیط زیست به همراه دارد. با توجه به عوارض سوء گندزدایی پساب با استفاده از کلر بر انسان و محیط زیست در این پژوهش امکان استفاده از گیاه پالایی برای بهبود ویژگی های بیولوژیکی آب مورد بررسی قرار گفته است. در همین راستا و با هدف امکان سنجی رشد گیاه وتیور (Vetiver zizanioides L. Nash) در پساب، میزان کاهش EC آب و حذف کلیفرم گوارشی، این پژوهش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، انجام شد. مخازن تهیه و سپس از دو نوع فاضلاب خام و تصفیه شده به طور مجزا پر شد و گیاهان به صورت هیدروپونیک درون آن ها قرار گرفت. نتایج نشان داد که روند هوادهی و عدم هوادهی در اکثر تیمارها تاثیر معنی داری بر پارامترهای اندازه گیری شده ندارد. همچنین بهترین نوع فاضلاب نیز فاضلاب با غلظت کمتر یا فاضلاب تصفیه شده شناخته شد، چراکه در این فاضلاب اکثر آلاینده ها و عوامل تاثیرگذار برای مصارف کشاورزی و آبیاری تا حد قابل توجهی حذف شده است. در پارامترهای اندازه گیری شده مشاهده شد که زمان ماند هفت روزه با زمان ماند 14 روزه تفاوت معناداری ندارد، از همین رو بهترین زمان ماند نیز هفت روزه در نظر گرفته شد. بر طبق انجام آزمایش ، کارآمدی حذف کلیفرم در فاضلاب تصفیه شده و در طی دوره 99 درصد می باشد.