تاثیر مشوق های مالی بر تصمیم به مشارکت در فعالیت های بدنی و ورزشی

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مشوق های مالی بر تصمیم به مشارکت در فعالیت های بدنی و ورزش بوده است. روش پژوهش، توصیفی_همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه افراد ایرانی 15 تا 65 سال ساکن در کشور بوده که به اینترنت و رسانه های مجازی تلگرام، واتساپ و اینستاگرام دسترسی داشته اند و از لحاظ جسمانی و پزشکی محدودیتی برای مشارکت در فعالیت های بدنی نداشتند. تعداد 810 نفر به پرسشنامه ها پاسخ داده اند و در نهایت تعداد 572 پرسشنامه مبنای تجزیه و تحلیل های آماری قرار گرفته است. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد و روایی صوری و محتوای آن توسط صاحب نظران (9 نفر)، تایید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (83/0) محاسبه شد. فرآیند توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها نیز از طریق فضای مجازی بوده است. جهت تجزیه و تحلیل آماری متغیرها و برآورد پارامترهای الگوی پژوهش از نرم افزار استتا استفاده شده است. نتایج نشان داد ارایه کارت تخفیف یا بن خرید، پاداش فوری و اهدا پاداش به خیریه از طرف افراد، تاثیر مثبت و معناداری بر تصمیم به مشارکت در ورزش و فعالیت های بدنی داشته است. اما پاداش با تاخیر تاثیر معناداری نداشته است. به طوری کلی ارایه مشوق ها می تواند یک راهکار مناسب در راستای توسعه و ترویج فعالیت های بدنی و ورزش باشد و با توجه به نتایج به دست آمده در بخش نهایی بهتر است مشوق های مالی به افراد سنین پایین، مجرد، بانوان و دارای سطوح درآمدی پایین ارایه گردد تا اثرگذاری آن بیشتر گردد.