تحولات کیفرشناسی قواعد تعدد و تکرار جرم در قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399

با توجه به ناکارآمد بودن مجازات زندان در اصلاح و بازپروری زندانیان، همچنین به دلیل آسیب های ناشی از آن که موجب افزایش جمعیت کیفری زندان ها شده، دست اندرکاران نظام عدالت کیفری را بر آن داشته تا استفاده از مجازات را تا حد امکان محدود نماید، بر این اساس، قانون کاهش مجازات حبس تعزیری با هدف کیفر زدایی در 1399 به تصویب رسید. این قانون، ضمن کاستن از مجازات (نه فقط زندان) برخی جرایم تعزیری، بسیاری از مفاهیم و نهاد های حقوق کیفری یا قلمرو آن ها مانند تعدد و تکرار جرم را تغییر داد.

پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیلی انجام شده است.

سیاست قانون اصلاحی با توجه به نحوه کیفرگذاری در قبال تعدد و تکرار جرم، به نوعی به نفع متهمین و در راستای سیاست های کلان نظام، مبنی بر حبس زدایی، کاهش جمعیت کیفری زندان و کم کردن بار مالی نگهداری زندانیان صورت گرفته است و به نوعی با یافته های جرم شناسی و کیفرشناسی و اهداف اعمال مجازات ها خصوصا اصلاح و بازپروری مجرمین نزدیک است و کیفرگذاری در این زمینه با اهداف قانونگذار از تقنین و تصویب قانون کاهش مجازات های حبس تعزیری نیز منطبق می باشد.