جستاری نظرورزانه پیرامون اسلامی سازی برنامه درسی

برنامه درسی به طور ذاتی ماهیت ایدیولوژیک دارد و این ویژگی ابتنای هر دیدگاه برنامه درسی به فلسفه‏ های خاص را به همراه دارد. مختصات ارزشی در هر دیدگاه باعث تمایز با سایر نظریه‏ ها و دیدگاه ‏ها می‏ شود و تقابل‏ های ایدیولوژیک را ایجاد می‏ کند. بر این اساس طرح برنامه درسی فطرت‏ گرایی توحیدی بر پایه فلسفه تربیتی اسلام قابل دفاع می‏ باشد و می‏ توان عناصر برنامه درسی بر این پایه را صورت‏ بندی کرد. عنصر نیاز که نخستین حلقه برنامه ‏ریزی درسی است از توجه و تحلیل توامان آرمان‏ گرایی و واقع گرایی و در یک تعادل پویا به دست می آید و نمی توان نیازها را صرفا از انعکاس واقعیت‏ ها مورد توجه قرار داد. از داده ‏بنیاد تلقی نمودن نیازهای برنامه درسی باید پرهیز کرد و از ارتباط معنادار نیازها به ارزش های اساسی اسلامی اطمینان به دست آورد. عنصر «هدف» نیز در این دیدگاه با قرب الهی و عبودیت نسبت طولی واضح خواهد داشت و ضمن ارتباط با نیازها و ضرورت‏ های اجتماعی، جهت‏ گیری الهی خود را حفظ خواهد کرد. سایر اجزا و عناصر برنامه درسی از قبیل محتوا، روش، محیط، تربیت و خانواده نیز چنین صبغه‏ ای خواهند داشت.