طراحی الگوی توسعه داوطلبی معلولان در ورزش با تکیه بر نظریه داده بنیاد

پژوهش حاضر به منظور طراحی الگوی توسعه داوطلبی معلولان در ورزش با تکیه بر نظریه داده بنیاد انجام شد. روش پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و برحسب گردآوری اطلاعات اکتشافی بود. داده های تحقیق از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 15 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و متخصصان حوزه معلولان و داوطلبی جمع آوری شد، روش نمونه گیری به صورت هدفمند با تکنیک گلوله برفی و بر اساس معیار اشباع نظری بود. داده ها بااستفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی با تکیه بر نظریه داده بنیاد تجزیه وتحلیل شدند. بر اساس نتایج به دست آمده عوامل علی در مقوله های ارزش اقتصادی بخش داوطلبی، لزوم شناسایی انگیزه ها و نیازهای داوطلبان، قابلیت زیاد داوطلبان معلول و سپری کردن اوقات فراغت ؛ شرایط زمینه ای در مقوله های عدم تطبیق شرایط اماکن ورزشی با معلولان، بستر قانونی، ضعف مدیریتی و بی توجهی سیاست کلان به موضوع داوطلبی ؛ عوامل مداخله گر در مقوله های عدم دسترسی آسان، محدودیت های فردی، ناشناخته بودن داوطلبی در ورزش ایران، عدم جایگاه مناسب داوطلبی، نگرش منفی به توانایی معلولان و انگیزه سلامت روانی، انگیزه فایده نگر و لزوم توانبخشی جسمی معلولان ؛ راهبردهای لازم توسعه داوطلبی ورزشی معلولان در مقوله های مناسب سازی محیط شهری و اماکن ورزشی، هم افزایی و تعامل نهادهای ذینفع، جذب و تامین منابع مالی، حمایت و پشتیبانی، طراحی سیستم مدیریت بکارگیری نیروهای داوطلب، ترویج و تبلیغ مشارکت و داوطلبی ورزشی معلولان و در نهایت پیامدهای توسعه داوطلبی ورزشی معلولان در مقوله های بهبود کیفیت زندگی، بهبود وضعیت استقلال فردی، اثربخشی عملکرد سازمان های ورزشی، توسعه سرمایه اجتماعی و توسعه عدالت اجتماعی احصا شده اند.