تاثیر ویژگی های خاک در پیش بینی نشست ناشی از حفر تونل در مدل های رفتاری مختلف در خط A متروی قم

امروزه برای آنالیز و طراحی تونل ها از روش های متعددی استفاده می شود که معمولا برای تونل های شهری که در اعماق کم و در زمین های نرم اجرا می شوند، بهترین روش عددی است. انتخاب مدل رفتاری مناسب یکی از اساسی ترین مراحل در تحلیل عددی است. در اکثر مدل سازی های عددی حفر تونل از مدل رفتاری موهر کولمب استفاده می شود، این مدل رفتاری اغلب منجر به پیش بینی نشست کمتر سطح زمین نسبت به نتایج ابزاربندی می شود. در این تحقیق به بررسی اثر پارامترهای مختلف خاک در نشست سطح زمین مترو خط A قم در مدل های رفتاری سخت شونده، موهر کولمب و دراگر پراگر با استفاده از روش تفاضل محدود پرداخته شد. ابتدا مدل سازی عددی نشست سطح زمین انجام و نتایج تحلیل با داده های ابزاربندی مقایسه شد. در ادامه تاثیر پارامترهای مدول الاستیسیته، زاویه اصطکاک، چسبندگی، ضریب پواسون و وزن مخصوص در مدل های رفتاری مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل رفتاری سخت شونده و مدل رفتاری دراگر پراگر به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیرپذیری را از تغییرات پارامترهای خاک مترو خط A قم دارند.