ارائه یک چارچوب سیاستی برای تطابق عرضه و تقاضای نیروهای دانشی ازطریق ارتقاء فعالیت کسب وکارهای فناور در حوزه منابع انسانی

ظهور فناوری های جدید و تحولات دیجیتال منجر به منسوخ شدن بسیاری از مشاغل و مهارت های مرتبط با آنها و افزایش تقاضا برای مهارت های فناورانه و نوین شده است. بدین ترتیب برای حل معضل عدم تطابق عرضه و تقاضای نیروهای دانشی، راهکارهای متفاوتی از سوی پژوهشگران و متخصصین پیشنهاد می شوند. از جمله راهکارهای موردتوجه، ارتقاء فعالیت کسب وکارهای فناور در حوزه منابع انسانی است. در مطالعه حاضر سعی شده است تا با بررسی جامع پیشینه پژوهش و انجام یک مطالعه اکتشافی، یک چارچوب سیاستی برای تطابق عرضه و تقاضای مهارت و نیروهای دانشی ازطریق ارتقاء فعالیت کسب وکارهای فناور در حوزه منابع انسانی ارایه شود. بدین منظور بعد از مرور پیشینه و شناسایی برخی از اقدامات مرتبط، 14 مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان این حوزه انجام شد. در نتیجه تجزیه و تحلیل داده های حاصل از مصاحبه ها 21 تم فرعی مرتبط با فعالیت کسب وکارهای فناور در حوزه منابع انسانی برای تسهیل تطابق عرضه و تقاضا شناسایی شدند که در قالب شش مقوله محوری فرهنگ، زیرساخت ها و سامانه های اطلاعاتی، قوانین و مقررات، مهارت و توسعه شغلی، محیط کسب وکار و همکاری های بین المللی در بازار کار دسته بندی شدند. در پایان نیز با منسجم ساختن یافته های حاصل از مرور پیشینه پژوهش و انجام مصاحبه ها با خبرگان، یک چارچوب سیاستی برای تطابق عرضه و تقاضای نیروهای دانشی ازطریق ارتقاء فعالیت کسب وکارهای فناور در حوزه منابع انسانی ارایه شده است. در چارچوب پیشنهادی آن دسته اقداماتی موردتوجه است که جنبه سیاستی داشته و دولت می تواند با اجرای آنها به تطابق عرضه و تقاضای نیروهای کار دانشی کمک کند. این راهکارها در سه دسته سیاست هایی که به ارتقاء فعالیت های مرتبط با عرضه می انجامد، سیاست هایی که به ارتقاء فعالیت های مرتبط با طرف تقاضا مربوط می شوند و سیاست هایی که مستقیما با ایجاد زیرساخت های لازم و حمایت از کسب وکارهای فناور منابع انسانی به تطابق عرضه و تقاضا کمک می کنند، دسته بندی شده اند.