سلول زدایی بافت لیگامان کف پای شترمرغ بعنوان زنوگرافت

استفاده از بافت ها در طب در برگرداندن عملکرد ارگان به در درمان عمومیت یافته است. مهندسی بافت روش های جدید تهیه و فراوری بافت از این دسته از فناوری های امروزی در روند درمان جوامع می باشد. در تحقیق حاضر با استفاده از روش های شیمیایی و فیزیکی تلاش در تهیه بافت همبند از پای شترمرغ و ارایه ان جهت استفاده در درمان بیماران و دارد. پنج جفت پای شترمرغ 11 ماهه از مفصل مچ پایی-قلمی (مفصل هاک) جدا شده و به ازمایشگاه ارسال گردید، پس از جداسازی لیگامان کف پایی مطالعه میکروسکوپی و ارزیابی بیومکانیکی انجام پذیرفت و فرایند سلول زدایی با ترکیب سدیم دودسیل سولفات و خلا بر روی بافت انجام پذیرفت. مطالعه میکروسکوپی نوری و الکترونی و ارزیابی بیومکانیکی بر روی بافت فراوری شده انجام پذیرفت. لیگامان کف پایی شترمرغ متشکل از ساختار فیبری-غضروفی (فیبروکارتلاژی) بوده که تا 95 درصد فاقد سلول گردید. نتایج حاصل مطالعه بیومکانیکی تحمل کشش و فشار بافت دسلولاریزه شده اختلاف معنی داری بین بافت غیرفراوری شده و فراوری شده نشان نداد. محلول SDS به همراه خلا قابلیت برداشت سلول و محتویات ذخیره ژنتیکی را تا 95 درصد با حفظ ساختار همبندی دارا می باشد که با کاهش سلول و DNA انتی ژنیسیته بافت زنوگرافت کاسته شد که با حفظ ساختار همبندی ان امکان استفاده در بیمار پس از استریلیزاسیون فراهم می نماید.