تروما در موارد خاص: تروما در حاملگی

به سبب تغییرات آناتوموفیزیولوژیک بارداری، تروما می تواند باعث تغییر مسیر طبیعی دوران حاملگی شده و بر مادر و جنین تاثیر بگذارد، لذا با توجه به اصول درمان تروما در بیماران غیرحامله تغییر در جهت درمان این گونه بیماران را بر حسب سن حاملگی باید در نظر داشت. در بارداری به سبب هیپرولمی نسبی ممکن است خونریزی های نسبتا فراوان هنگام تروما از نظر دور بماند، به این جهت دقت بیشتر، شناسایی به موقع، احیاء و درمان های تهاجمی گاه در این بیماران لازم می شود. به علت ایجاد فشار رحم و محتویات آن بر روی ورید اجوف تحتانی در حالت خوابیده به پشت برگشت وریدی به قلب کاهش یافته و به مشکل بیمار خواهد افزود لذا شایسته است، بیمار را به پهلو خوابانیده تا فشار از روی وریدهای بزرگ شکمی برداشته شود. به جهت ورود مقدار کمی از خون جنین (RH+) به بدن مادر (منفی) در اثر تروما لازم است، تزریق گلبولین آنتی دی دایمر را در نظر داشته باشیم. همچنین از قرار گرفتن مادر و جنین در معرض اشعه X باید اجتناب کرد مگر آنکه به علت خونریزی شدید و تهدید کننده حیات مجبور به آنژیوگرافی و آمبولیزاسیون شویم و حتی المقدور از سونوگرافی خاص در تروما (FAST) استفاده شود.
به علت افزایش خطر انعقادی در زنان باردار و احتمال ترومبوفلبیت بایستی از تزریق زیر جلدی هپارین سود جست، همچنین درمانگر بایستی در خصوص احتمال ایجاد تروما، در خشونت و به وسیله شریک زندگی و سوء مصرف دارویی هشیار باشد.