ماهیت تعهدات متقابل و تبعی متصدیان حمل ونقل اولیه و ثانویه دریایی کالا با مطالعه تطبیقی حقوق ایران و کنوانسیون های لاهه، هامبورگ و روتردام

هدف پژوهش حاضر، بررسی تعهدات متصدی اولیه و ثانویه و تشخیص ماهیت حقوقی تعهدات آنهاست؟ و آیا واگذاری قسمتی از تعهدات قابل تصور است یا خیر؟ ابتدا مشخص گردید طبق قانون ایران و کنوانسیونهای سه گانه تعهدات طرفین، تعهدات تبعی ناشی از آن برگرفته از قرارداد می باشد. در ادامه، ماهیت حقوقی تعهد متصدی حمل ونقل مبنی بر سالم رساندن کالا بررسی شده و معلوم گردیده در قانون دریایی ایران و لاهه- ویزبی تعهد متصدیان  از نوع تعهد به وسیله است.

روش شناسی: 

پژوهش حاضر با روش توصیفی و تحلیل انجام شده است.

با مقایسه سه کنوانسیون و قانون دریایی ایران پی بردیم در زمان واگذاری قسمتی از تعهدات از سوی متصدی حمل اولیه به ثانویه در قانون ایران و کنوانسیونهای لاهه مقرره ای پیش بینی نشده است، اما در کنوانسیون هامبورگ و روتردام تعهدات متصدی ثانویه ذکر شده و همینطور در مقررات هامبورگ به عهده گرفتن هر گونه تعهد اضافه بر قرارداد در صورت رضایت متصدی ثانویه موثر است. ماهیت تعهدات متصدیان بر حسب نوع تعهد متفاوت خواهد بود. در رابطه با تعهد، قابلیت دریانوردی کشتی این تعهد از نوع تعهد به وسیله، اما تعهد  حمل کالا از مبدا به مقصد از نوع تعهد به نتیجه می باشد.