تعیین وظایف بالینی ضروری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جهرم براساس پارادایم مدل داندی

با انجام ارزشیابی مناسب، می توان نقاط قوت و ضعف آموزش بالینی را شناسایی کرد و با تقویت نقاط مثبت و رفع نواقص، در جهت ایجاد تحول و اصلاح نظام آموزشی، گام برداشت. این پژوهش با هدف بررسی  مدل سه دایره ای دانشگاه داندی، در تعیین وظایف ضروری دانشجویان بالینی دانشگاه علوم پزشکی جهرم، انجام گرفت. 

  این تحقیق، مبتنی بر روش توصیفی - مقطعی است. افراد مورد بررسی، مشتمل بر کارورزان دانشگاه علوم پزشکی جهرم (اینترن) بودند، که در بخش های داخلی - جراحی - اطفال - زنان و اتفاقات به فعالیت می پرداختند. نمونه گیری، به روش آسان و قابل دسترس (از بخش های مختلف به تفکیک سن و جنس) انجام گرفت. جمع آوری داده ها، با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام گردید. پرسشنامه، میان 50 نفر از کارورزان، در دانشکده علوم پزشکی جهرم در بیمارستان های پیمانیه و مطهری، که در بخش های مختلف حضور داشتند توزیع گشت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات، از نرم افزار spss نسخه 21 و همچنین آزمون های آماری توصیفی (میانگین، درصد و انحراف معیار) و آزمون های استنباطی (رگرسیون و اسپیرمن) استفاده شد.

بیشترین میزان رضایت، از کیفیت تجربه های بالینی به دست آمده در کارآموزی بالینی، در بخش جراحی (2/63%) و کم ترین، در بخش پزشکی خانواده (2/63%)، بوده است. بیشترین نمره رضایت دانشجویان، در بخش پزشکی اجتماعی، داخلی، روانپزشکی و جراحی از مشاهده حداقل یک استاد در هنگام معاینه فیزیکی و بیشترین نمره رضایت دانشجویان در بخش کودکان، از فرصت مناسبی جهت پیگیری سیر درمان بیماران بوده است. بیشتر دانشجویان، یادگیری های آموزشی را در زمینه مهارت های مصاحبه با بیمار (8/65 %)، مراقبت از بیماران بستری (8/65 %) و مهارت برقراری ارتباط پزشک و بیمار (8/65 %)، کافی (مناسب و خوب) دانسته اند. همچنین بیشتر این دانشجویان، در قسمت یادگیری های آموزشی، مهارت برقراری ارتباط پزشک و بیمار را،  با بهره گیری از مترجم در صورت نیاز (2/63 %) و مراقبت از بیماران سالمند (8/65 %)، ناکافی دانسته اند. آنگونه که باز بیشتر این دانشجویان، یادگیری های آموزشی را در محدوده ثبت داده های پزشکی (8/65 %) و رازداری و حفظ حریم بیمار (6/81 %)، کافی (مناسب و خوب) دانسته اند. همچنین بیشتر دانشجویان، یادگیری های آموزشی را در حیطه اقتصاد پزشکی (1/35 %) و پزشکی مبتنی بر جمعیت (6/31 %)، را ناکافی دانسته اند.

  پژوهش حاضر نشان داد، که استفاده از مدل سه دایره ای دانشگاه داندی، روشی موثر در شناسایی نقاط قوت و ضعف دانشجویان پزشکی، در ارتباط با آموزش های بالینی می باشد.